Przyjazd

Karuchna

Przeklinając w duchu deszcz szłam energicznie w kierunku bramy, za którą stał samochód z przyczepą. Gdy otworzyłam powoli wjechał na teren stajni i zatrzymał się. Drzwi się otworzyły i wysiadł poprzedni właściciel Miłka – Da se pani rade czy mam pomóc?- zapytał – Nie, sama go wyprowadzę, dziękuję-. Podeszłam powoli do przyczepy i zaczęłam ją otwierać. Mężczyzna obserwował mnie stojąc obok. Zobaczyłam Miłka, który stał spokojnie przeżuwając garstkę siana i nie podejrzewając jak bardzo zmieni się jego życie. Weszłam do przyczepy i pogłaskałam go delikatnie po szyi – Witaj w Irysku mały – powiedziałam do karego i zaczęłam powoli wycofywać go z przyczepy. -To na mnie już czas. Do widzienia – powiedział jego były właściciel po czym zamknął przyczepę, wsiadł do samochodu i odjechał, nie patrząc ani razu na konia.

Przyjrzałam się uważnie hucułkowi: jest chudszy niż być powinien, ma matową sierść , splątaną grzywę i ogon, jednak najgorzej jest z kopytami: są suche, popękane i o wiele za krótkie. Mimo tego Miłek sprawiał wrażenie dość zadowolonego, pamięta mnie z czasów źrebięcych. Zaczął nasłuchiwać i rozglądać się po terenie stajni, wyczuwając obecność innych koni, ale jednocześnie ich nie widząc. Oprowadzałam go przez chwilkę stępem by mógł się rozruszać po podróży po czym zaprowadziłam go do jego nowego boksu (Delta i Giant Recital były na pastwisku). Natychmiast zaczął wyjadać słomę ze ściółki, parskając – Nie martw się, doprowadzę Cię do formy, obiecuję – powiedziałam cicho po czym wyjęłam telefon i zadzwoniłam do Wychucholki – Cześć! O co chodzi? – odebrała przy drugim sygnale – Przyjechał Miłek i musi poznać Deltę. Mogłabyś przyjechać i mi z tym pomóc? Zresztą muszę jeszcze Cię wybadać w sprawie kociaków- powiedziałam – Ok, ale za pół godziny, muszę nakarmić Ernilesa i koty- powiedziała – Dzięki, będę czekać!-. Poszłam do siodlarni i przyniosłam sobie szczotki, kantary i długi bat. Weszłam do boksu wałaszka i zaczęłam centymert po centymetrze doprowadzać do porządku jego grzywę. Prawie skończyłam, gdy w drzwiach pojawiła się Wychucholka – Cześć, widzę że nie tracisz czasu. W czym dokładnie mam Ci pomóc?- rozplątałam ostatnie pasmo grzywy -Potrzymasz Deltę na uwiązie gdy będę ją zapoznawać z Miłkiem dobrze? Nie wiem jak na siebie zareagują- powiedziałam -Nie ma sprawy-. Wychucholka chwyciła kantar Dziuńki i uwiąz po czym raźnym krokiem udała się na pastwisko. Wyprowadziłam Miłka z boksu i wzięłam do ręki bat. Wzdrygnął się lekko – czyżby był kiedyś bity? Pogłaskałam go uspokajająco po szyi po czym wyprowadziłam przed stajnię. Trzymałam luźno uwiąz, gotowa zareagować gdyby zadziało się coś niedobrego. Po chwili ukazała się Wychucholka prowadząca Deltę. Klaczka na chwilę zatrzymała się, Miłek zarżał i wyciągnął do niej szyję. Dziuńka podeszła do niego i zaczęła go dokładnie obwąchiwać. W pewnym momencie Karosz ostrzegawczo kłapnął wargami w jej stronę, zadrżałam lekko z obawy, że nie przypadą sobie do gustu, ale klacz po prostu zabrała głowę i odsunęła się. -Chyba się udało- powiedziała Wychucholka – Na to wygląda. To co wypuszczamy je razem na pastwisko?- zapytałam -Czemu nie, spróbujmy-. Na pastwisku konie nadal zachowywały się spokojnie, ale trochę nieufnie. Obserwowałyśmy je przez półtorej godziny po czym nadeszła pora karmienia. Zaprowadziłyśmy konie z powrotem do stajni, razem z Giant Recitalem, który również zwrócił baczną uwagę na nowego przybysza po czym dałyśmy im paszę. Obyło się bez kłótni, Miłek zjadł wszystko z apetytem i uciął sobie drzemkę, podobnie jak Delta i Recital. Uznałam, że możemy zostawić je już same i zaprosiłam Wychucholkę do siebie na herbatę.