Treningi z Yadirą: siad i zmiany pozycji siad-waruj-stój

Karuchna

Trening by Yadira
Dalsza nauka komendy siad, oraz zmian pozycji siad-waruj-stój.

Jako, że Ori bardzo ładnie reaguje na te komendy postanowiłam, że można je jeszcze doćwiczyć. Rozpoczęliśmy od komendy siad. Za pierwszym razem nagrodziłam Oriego od razu gry posadził zad, jednak każdy następny raz był wydłużony i komenda 'dobrze' następowała najpierw po pięciu, potem dziesięciu, a w końcu czas ten udało się przedłużyć aż do 30 sekund, gdzie pies skupiał się na mnie. Ćwiczenia te powtarzane były przez kilka dni, a czas zostawał sukcesywnie wydłużany. Z małym potknięciem, kiedy myślałam, że uda nam się dobić do minuty, jednak dla Oriego było to już za dużo i zirytowany wstał czekając na coś nowego. W końcu - to jamnik. One mają swoje podejście do życia i wymaganie od niego tak długiego skupienia w siadzie nie było zbyt dobrym pomysłem. Generalnie jednak do 30 sekund można spokojnie wymagać od niego siadu, jeśli będzie się podnosił wydajemy ponownie komendę siad i prosimy go o pozostanie w tej pozycji krócej, np. 10 czy 20 sekund. Nie można tej komendy powtarzać jednak raz za razem, bo pies, tym bardziej niezależny jamnik bardzo szybko się nudzi i uzna człowieka za mało interesujący obiekt. Poinstruowałam Karuchnę by uważała też na samo słowo, 'siad' może być radosne, wysokie, ucieszone niemiłosiernie, ale jeśli pies nas nie posłucha kolejna komenda jest już wypowiadana niższym tonem. Trzeba też unikać klepania 'siad, siad, siad, no siadaj, usiądź wreszcie, usiądź, siadaj, siad, siad'. Pies zaczyna ignorować słowotok, który staje się po prostu tłem dźwiękowym do krajobrazu. Za każdy siad wykonany szybko i sprawnie nagradzamy o wiele entuzjastyczniej niż za ociąganie się. Jakie wykonanie - taka nagroda.
W dalszej części postanowiłam ćwiczyć zmiany pozycji, by były jak najszybsze i jak najdokładniejsze. Komendy wypowiadałam szybko, ale radośnie. Z tego Ori miał już o wiele więcej zabawy. Wykonywał komendy chętnie, jednak również nie można było od niego wymagać tysięcy bezmyślnych powtórzeń, więc sesje były krótkie, przeplatane zabawą jednak wielokrotne w ciągu dnia. Postanowiłam użyć klikera, by wyłapywać najszybsze zmiany pozycji i gdzie tylko jamnik zrozumiał o co chodzi starał się dwa razy bardziej. W końcu klik jest dla niego bardzo zrozumiały i precyzyjny. Nie można go nazwać najszybszym psem świata, jednak stara sie i to jest najważniejsze. W konkursach obedience psy ocenia się również pod względem rasy, nie tylko szybkości i dokładności. Jeśli jamnik pracuje chętnie i szybko jak na swoją rasę, może dostać więcej punktów niż pracujący wolno i bez zapału border.
Komendy optyczne do komend słownych:
siad - dwa palce w górę
waruj - dwa palce w dół
stój/wstań - całą dłonią od psa od siebie (wierzchem do psa)