Zimowe szaleństwo

Karuchna

Gdy dzisiaj rano wyjrzałam przez okno wyrwał mi się dziki okrzyk radości – ŚNIEEEEEEEEEG! . Szybko ubrałam się, zjadłam śniadanie i popędziłam na zewnątrz. Cały świat pokryty był przecudnym, czyściutkim puchem, a zza chmur nieśmiało wyglądało słońce. Poszłam do stajni, gdzie przywitało mnie rżenie trzech koni – Miłek tylko wystawił głowę z boksu. Zrobiłam rutynowy poranny obchód, po czym dałam koniom paszę i poszłam do kotów, które również domagały się śniadania. Przez jakieś pół godziny się z nimi bawiłam po czym pośpieszyłam nakarmić Aris. Sunia była bardzo podekscytowana śniegiem, dlatego po jedzeniu zostawiłam ją w kojcu by nie uskuteczniała żadnych szaleństw.

Wróciłam do koni. Po kolei wyprowadzałam je przed stajnię i czyściłam, a potem wypuszczałam na pastwisko. Miłka zostawiłam sobie na sam koniec. Zajęłam się wałaszkiem dokładniej niż resztą koni. Zrobiłam mu też masaż odprężający, co zawsze sprawia mu wielką przyjemność. Mimo to nie obserwował mnie jak zwykle, nawet nie szturchał nosem by otrzymać jakiś smakołyk. Zaprowadziłam go na pastwisko, to które tak długo dzielił z Giant’em. Puściłam go luzem, zaczynająć się zastanawiać dlaczego byłam taka głupia by ubzdurać sobie że śnieg będzie miał jakiś wpływ na samopoczucie Miłosza. Wałach odszedł ode mnie kawałek leniwym stępem i zaczął obwąchiwać śnieg i rozgrzebywać go kopytem. Po chwili w najlepsze się tarzał, a gdy wstał otrzepał się i puścił dzikim galopem przez pastwisko – nareszcie poznawałam w nim mojego Miłosza!

Hucek szalał przez dobre pół godziny po czym podszedł do mnie i popatrzył jakby pytając „No to co teraz robimy?”. Postanowiłam że zabiorę go w teren. Co z tego że od nowa musiałam czyścić mu kopyta i grzbiet – zrobiłabym to i z 10 razy gdybym miała choć cień podejrzenia że moze to przywrócić Karego do formy. Zostawiłam Metce kartkę, założyłam wałachowi ogłowie i na oklep pojechałam w teren (opis w osobnej notce – soon).

Gdy wróciłam zastałam przed stajnią Metkę czyszczącą Harpię przed treningiem. Wytarłam Miłka do sucha słomą, wyczyściłam mu kopyta po czym wypuściłam go na pastwisko razem z Deltą i Sypią. Zaczęłam go obserwować. Podeszła do niego Sypia z zamiarem czyszczenia. Po chwili dołączyła do nich Delta i miałam okazję zobaczyć rzadką scenę – nie dwa lecz trzy konie czyszczące się nawzajem. Gdy skończyły Delta zaczęła biegać kłusem w kółko, głowę trzymając nisko i od czasu do czasu podrzucając nosem śnieg. Po chwili dołączyła do niej Sypia i klacze użądziły sobie śnieżną gonitwę. Miłek początkowo stał sobie spokojnie na uboczu, ale szybko się złamał i dołączył do swoich dam, po raz pierwszy od kilku tygodni. Miałam nadzieję, że oznacza to przełom i jego samopoczucie zacznie się poprawiać.

Po południu sprowadziłam konie do stajni na drugie karmienie. Potem poszłam z Aris na dwugodzinny spacer by sunia mogła się wyszaleć, a gdy wróciłam wsiadłam jeszcze na Deltę, podczas gdy Dominika jeździła na Sypii. Po jazdach sprzątałam w siodlarni, a potem zrobiłam sobie wolne. Pod wieczór nakarmiłam po raz ostatni zwierzaki, wykonałam wieczorny obchód po czym poszłam spać.