[20.07] Trening: Dresaż - budowanie porozumienia pod siodłem

Karuchna

Koń: Brosza
Data odbycia się treningu: 20.07.2011
Rodzaj i cel treningu: praca pod siodłem – doskonalenie porozumienia
Jeździec/Trener: Karuchna
Pomocnik/Serwisanci: -
Miejsce/Szlak: plac uniwersalny
Czas: 55 min
Pogoda: 27*C, słonecznie, podłoże suche, nie pylące
Sprzęt: ogłowie bezwędzidłowe, czaprak pełny, siodło dresażowe, owijki
***
Pogwizdując pod nosem szykowałam sprzęt przed dzisiejszym treningiem z moją małopolanką. Miałam jej dosiąść po raz pierwszy od testów przed zakupem i byłam jednocześnie podekscytowana i lekko stremowana. Zaniosłam szczotki i rząd na plac do czyszczenia, ułożyłam starannie, po czym uzbrojona w uwiąz i kantar udałam się na pastwisko. Ruda podbiegła lekkim kłusem gdy ją zawołałam i bezproblemowo dała nałożyć sobie kantar. Zabrałam ją na plac i uwiązałam, po czym zaczęłam czyszczenie. Nie zajęło mi to dużo czasu, więc pozostało tylko założyć klaczy owijki i zacząć siodłanie. Brosza była zrelaksowana, wręcz nieco ospała, niewiele brakowało by ucięła sobie drzemkę. Dopasowałam starannie nasz nowy sprzęt i zabrałam klacz na plac uniwersalny.
***
Dopasowałam wstępnie strzemiona i ostrożnie dosiadłam Rudej. Nieco się spięła, ale stała spokojnie gdy poprawiałam regulację puślisk. Delikatnie wzięłam wodze i dałam klaczy sygnał do ruszenia stępem. Brosza zareagowała poprawnie, ale była wyraźnie niezadowolona, machała energicznie ogonem i usztywniała szyję. Oddałam jej całkowicie wodze i naprowadziłam ją na drągi, które zostały po treningu Palomy. Po kilkukrotnym spokojnym przejściu przez drągi trochę odpuściła w szyi i mogłyśmy przejść do innych ćwiczeń. Zaczęłam od jazdy na dużym kole, potem poprosiłam o wolty, półwolty i serpentyny. Brosza wszystkie ćwiczenia wykonywała poprawnie, ale jej niezadowolenie nie malało. Gdy próbowałam przećwiczyć zatrzymania klacz znowu usztywniła się w szyi, dlatego wróciłam do pracy na drągach. Potem poprosiłam ją o kłus roboczy i spotkałam się z pierwszym przejawem buntu – klacz najpierw zupełnie mnie olała, a gdy stanowczo nalegałam na przejście do wyższego chodu ruszyła znienacka dosyć wyciągniętym galopem. Napomniałam ją i sprowadziłam do kłusa, a po chwili poprosiłam o przejście do stępa. Druga prośba o kłus skończyła się podobnie, tak samo trzecia. Dopiero za czwartym razem Brosza bez fochów ruszyła ładnym kłusem roboczym, za co natychmiast ją pochwaliłam i oddałam jej wodze. Na długich wodzach ku mojemu miłemu zdziwieniu klaczka samodzielnie utrzymała zadane tempo i nie próbowała zbaczać ze śladu. Dlatego też nie zbierałam ponownie wodzy i poprosiłam o jazdę na kole. Musiałam się solidnie napracować, ale efekt był tego wart – Brosza w końcu zaczęła się rozluźniać. Zatrzymanie początkowo nam nie wyszło – najpierw nie potrafiłam klaczy przekazać czego chcę bez pomocy wodzy, a potem miałam problem z utrzymaniem jej w zgięciu po zatrzymaniu. Zjechałam z koła i poprosiłam klacz o kilka wolt i serpentyn. Potem przeszłam do stępa i zarządziłam chwilkę przerwy, po której ponownie zakłusowałyśmy i wjechałyśmy na koło. Tym razem zatrzymania wyszły nam lepiej, chociaż ciągle jeszcze brakuje nam nieco do doskonałości. W każdym razie uznałam, że na dzisiaj mnie to satysfakcjonuje i przeszłam do dalszych ćwiczeń – szybkich przejść kłus – stój – kłus. Po początkowych nieporozumieniach klacz trochę się uspokoiła i zaczęła bardzo chętnie współpracować. Przeszłam do stępa i spróbowałam wykonać z klaczą ustępowanie od łydki przy minimalnych sygnałach wodzami. Wyszło fajnie, chociaż początkowo trochę zgubiłyśmy rytm. Powtórzyłam ćwiczenie na drugą rękę, po czym zatrzymałam klacz, poklepałam ją po szyi i odczekałam ok. 5 sekund. Brosza stała spokojnie, uszy skierowała w moją stronę, czekając na sygnał. Poprosiłam ją o pięć kroków w tył, po czym od razu o ruszenie kłusem. Ćwiczenie wyszło dobrze, od razu poczułam, że klacz idzie bardziej od zadu. Pogłaskałam ją po szyi i przeszłam ponownie do stępa. Przyszła pora na nasz ostateczny sprawdzian – zagalopowanie. Bro posłusznie ruszyła roboczym galopem, dodając od siebie kilka spontanicznych bryków, za które napomniałam ją głosem. Po chwili uspokoiła się i bez problemów dała się skierować na luźnej wodzy na koło. Zatrzymanie nie przysporzyło większych trudności, zmieniłyśmy kierunek kłusem po przekątnej i spróbowałyśmy zagalopować na drugą nogę. Poszło dobrze, klacz już nie brykała i szybko odpowiedziała na pomoce. Po jeździe na kole i zatrzymaniu przeszłyśmy do stępa końcowego.
***
Po treningu zabrałam Bro z powrotem na plac do czyszczenia koni i szybko uwolniłam ją od sprzętu. Potem zaserwowałam jej masaż rozluźniający, jak okazało się słusznie bo jej szyja była mocno spięta. Gdy klacz zupełnie się rozluźniła zakończyłam masaż i obejrzałam jej nogi i brzuch pod kątem otarć, a ponieważ nie znalazłam nic niepokojącego odprowadziłam ją na pastwisko.
***
Podsumowanie:
Procent wykonania założeń treningowych: 95%
Średnia szybkość: -